Over glas-in-lood - Glas-in-lood Depot Limburg

De techniek van het verbinden van stukjes glas door middel van loden strips bestaat al vele eeuwen. Glas kon destijds alleen in zeer beperkte afmetingen worden geproduceerd. Om een raamopening te kunnen dichten, moesten daarom vele stukjes glas onderling worden verbonden. Loden strips bleken hiervoor zeer geschikt.

De glas-in-loodtechniek ontwikkelde zich al snel tot kunstvorm. Daar zijn diverse redenen voor. De eerste is van technische aard. Glas kan in vele kleuren worden vervaardigd en in vele vormen worden gesneden of geslepen; het buigzame lood kan de vele vormen gemakkelijk volgen. De techniek van het brandschilderen, waarbij door verhitting in een oven pigmenten met het glas worden verbonden, maakte de mogelijkheden om voorstellingen weer te geven nog groter. Later is glas ook "gewoon" met verf beschilderd. Dat gaat makkelijker, maar het resultaat is minder duurzaam. De belangrijkste verklaring voor het succes van de glas-in-loodkunst is waarschijnlijk het fascinerende effect. Door het van buiten invallende licht komen de kleuren en vormen van de voorstellingen in (kerk)gebouwen optimaal tot hun recht.

Vooral in kathedralen en kerken, maar ook in andere, vaak openbare gebouwen bevindt zich glas-in-loodkunst van een zeer hoog niveau. Deze wordt niet alleen geroemd door kunst- en cultuurhistorici, maar maakt ook op de dagelijkse gebruikers en bezoekers van de gebouwen nog altijd grote indruk.

Te zijner tijd wordt meer informatie over glas-in-loodkunst (in Limburg) aan deze website toegevoegd.